Spoken? Nee: honden, beren en wolven

We vertelden Zon en Yuna eens dat spoken niet bestaan. Dat wilden ze niet aannemen want spoken hadden ze echt wel eens op televisie en in boeken gezien. Dus hebben we het veilige (want verre) Transsylvanië in onze verhaaltjes-voor-het-slapengaan geïntroduceerd als woon- en verblijfplaats van alle engerds. Doordat ze als peuter en kleuter behoefte hebben aan begrenzing van angsten vonden ze dat wel een goed verhaal.

Zon keek wel ietwat zorgelijk toen Miki een paar weken geleden vertelde dat hij met zijn moeder tijdens hun vakantie in Budapest een excursie zou gaan maken naar... Transsylvanië. Gelukkig schijnt dat van Dracula en de spoken allemaal niet waar te zijn en is de streek helemaal niet gevaarlijk. Dat vertelden we tenminste Miki's zusjes.
Ik sprak Miki gisteren (de avond vóór zijn excursie-vertrek) en nu blijkt Transsylvanië toch niet zo'n lekker gebied. Hij vertelde me dat er (naast etnische Hongaren) ook erg veel Transsylvaanse waakhonden zijn. Deze honden zijn, had Miki gelezen, door de wilde wolven en beren die om ze heen rondbanjeren bepaald geen mietjes. Miki is al niet zo'n hondenfan, dus hij maakt zich daarover wel wat zorgen. Nee, Transsylvanië blijft ook zonder spoken nog steeds spannender dan de Costa del Sol.