Vakantieverslag: Dag 8 (Padvinders)
De rampjes komen ook deze zomer naar ons toe. We waren dinsdag 14 augustus aangekomen bij de rifugio (Berghut) Vittorio Sella, in het nationale park Gran Paradiso, bij Aosta, in Italië. Die hut ligt op een schitterend stukje alpenweide op 2588 meter. Wat ons meteen al opviel was dat er veel padvinders van boven de 20 jaar oud rondliepen en -hingen die niet erg vrolijk keken. Sandra en ik zaten aan een biertje toen een behoorlijk gestresste huttenbaas ons sommeerde per direct het terras te verlaten in verband met de aankomende landing van een helikopter. We vonden het wel leuk want we hadden zo wat afleiding om de (voor ons) te lange tijd tot het avondeten te overbruggen. We verwachtten een voedseltransport, want al het eten komt bij zo'n hut per luchtbrug. We waren verbaasd toen de helikopter toch wel erg groot bleek en er allerlei stoere reddingstypes uitstapten.
Wat was er nu gebeurd? Ze hadden het verkeerde water gedronken! Water dat vervuild was door de uitwerpselen van marmotten en/of steenbokken die in deze omgeving veel voorkomen.
Foto gemaakt vlak voor aankomst bij de hut
Je zou toch denken dat die padvinders iets leren over de natuur en wat je er wel en niet mee moet doen? In de honderd jaar dat ze bestaan is het clubje van Baden-Powell er blijkbaar niet slimmer op geworden, tenminste niet bij de afdeling Vicenza.
En dat zal ook vast voor de domme padvinders gelden, zij hoefden niet zelf naar beneden te lopen, hebben een prachtig tochtje gemaakt en zijn vast ook nog flink afgevallen. Alleen: wie zou de rekening moeten betalen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten